“Het is nooit (goed) genoeg. Ze denken dat we alles nog wel even erbij kunnen doen… het interesseert ze niks dat we zoveel weekenddiensten achter elkaar draaien… ze hebben altijd wel een reden waarom het echt niet anders kan…. Ze willen dat we flexibel zijn, voor elkaar invallen en helpen om de roosters te vullen. En dat wil ik ook wel. Echt wel. Maar het kan gewoon niet meer, het duurt te lang. En ik snap niet dat ik dat niet duidelijk kan maken aan mijn leidinggevende. Elke keer als ik haar spreek dan zég ik het, maar er verandert niks. Nul komma nul. Moedeloos word ik ervan.”
Nu zit Mirjam bij mij en ze is ten einde raad, vermoeid, weet niet meer hoe ze alle ballen hoog kan houden. Sinds haar 19e werkt Ze in de zorg, de laatste 7 jaar met dit geweldige team. Juist voor dat team gaat ze door, op haar tandvlees. Maar nu is de koek op, zie ik aan haar. Als het zo doorgaat weet een ieder waar dit toe kan leiden: misschien een ziekmelding, op zoek naar een andere baan of erger: burn-out!
De situatie van Mirjam zie ik vaak. Enerzijds super gedreven om juist in die zorg te blijven, er stromen al zoveel collega’s uit, en iemand moet het doen. Liefde voor het vak. Aan de andere kant ook inzien dat het teveel wordt. De onmacht… de uitzichtloosheid… het straalt er vanaf.
Als coach kan ik het niet 1-2-3 oplossen. Maar ik herken wel een patroon.
Een patroon van klaar staan voor een ander, anderen helpen en zelfs, als het niet anders kan, ten koste van jezelf. Zoals Mirjam door ploetert, zo zijn er velen!
Je bent geneigd om je te richten op je leidinggevende, de directie, de organisatie. Je verwacht hulp van die kant. Maar als dat niet helpt, als er niks verandert?
Dan geldt die hele bekende quote die wij vaak gebruiken: je kunt de windrichting niet veranderen, maar wel de stand van jouw zeilen.
Ga je de verkeerde kant op, dan is dat omdat je in een patroon zit waarvan je dacht dat het je zou helpen. In Mirjams situatie: blijven zorgen, blijven werken, blijven benoemen in de hoop dat het wordt opgepakt.
Is dat erg? Nee helemaal niet, behalve als je net als Mirjam jezelf lange tijd te kort doet.
Dus help ik haar om te focussen op haar eigen zeilen. Ze wil niet weg uit dit werk en dat hoeft ook niet. Maar ik leer haar wel om op een gezonde manier haar grenzen aan te geven. Door haar patronen onder de loep te nemen en te ontdekken waardoor het komt dat ze altijd klaar staat voor een ander. Zo heeft ze geleerd om in gesprek te komen met haar leidinggevende. Om daadwerkelijk een verandering teweeg te brengen. Eerst voor haarzelf. En als zij zich staande kan houden, helpt ze ook haar team. Samen zullen ze blijven aankaarten wat er anders en beter moet. En dan? Dán heb je kans dat er wat verandert. Je hebt in elk geval jezelf behoed voor een burn-out. En daarmee niet alleen je werkgever behoed voor hoge kosten, maar ook je gezin, vrienden en familie het goede voorbeeld gegeven.
Wil je weten hoe jij jouw communicatie zodanig kunt verbeteren waardoor er wel geluisterd wordt? Of wil je beter leren luisteren naar jezelf? Minstens zo belangrijk! Misschien hebben we jou wel heel snel terug in het zadel als je bij ons komt voor een paar coaching gesprekken, of met één van onze trainingen in NLP. De meeste werkgevers zijn maar wat blij als je zelf preventief aan de bel trekt. Wil je weten wat wij jou zouden adviseren?
Maak dan eens een afspraak voor een vrijblijvend en gratis gesprek.
